İç görü bireyin kendinini kişiliğinin farkında olunması duygu ve düşüncelerinin davranışlarının sebep ve sonuçlarının bilinebilmesi halidir.
İlim ilim bilmektir.İlim kendin bilmektir.Sen kendini bilmezsin,Ya nice okumaktır...
Yunus Emre'nin evvelden beri bildiğimiz bu dizeleri insanın kendini bilme içgörüsünü sağlıklı bilme ve edim yetisi olarak bize tarif etmektedir. Lakin kendini okuyan bilir bilen de kendisi için yapabilir.
İçgörü insanın fiziksel ve ruhsal sağlığının da bir delildir. Saglıklı beyinin belirli bölgelerinde hasar oluştuğunda kişi ruhsal ve bedensel bütünlüğünden bile habersiz olabilir. Psikoloik ya da fiziksel sağlığı için tedaviyi reddetmemek iyi oluş halinde istekli olması bireyin bütün iyiileşme sürecini kapsar ve hızlandırır. Psikoterapide kendini tanımaya anlamaya çaba gösteren iyilik halinde kalmayı arzulayan her ruhsal aygıtın işletim sisteminde küçük de olsa bir içgörü çekirdeği vardır. İçgörüsü olan bireyler zayıf kalmış yada gelişmemiş, gelişimi durmuş kişilik yönleri için çözüm arayışındadırlar. Erken dönem bebeklik dönemlerinde fiksasyon yaşamış gelişim dönemlerinde takılı kalmış kişilik bozukluğu olan bireyler terapi desteği istemekte zorlanırlar. Terapide ise danışanın destek alabilmesi için kendini analiz etmesi edim ve davranışlarını ortya koyabilmesi beklenir. Yani içgörü az da olsa terapide iyileşmenin en önemli kısmıdır.
Emosyonel içgörü (duygusal) kişinin kendi yaşantısını duyu ve duygularını tanıması ve bu yaşantısını düzenleyebilecek kadar farkındalık düzeyine ulaşmasıdır. Emosyonel düzeyde İç görü psikoterapide değişimin en büyük aracıdr. Entellektüel içgörü ise kişinin dışarıdan edinidiği bilgi ve deneyimleridir.
Terapide içgörü, danışanın kendi semptomlarının kabülü ve bu konudaki düşünceleri , problemlerinin nedenleri ve son olarak da problem ve semptomlarının yinelemesi ile ilgili duyarlı olmasıdır, Terapi sürecinde bireyin özyeterliliğinin ve özfarkındalığının ortaya çıkarılabilmesi için danışanlara içgörü kazandırmak tüm terapi tekniklerinin yeri geldiğinde en önemli hedeflerindendir.
Kişiliğin bütünlüğünü korumak için içgörümüzü 1 ms den daha az bir zamanda duygulanımlarimiz vasitasiyla harekete gecirebiliriz.Zor şartlarda bir yolculukla tanımadığınız insanların olduğu yabancı bir bölgeye gideceğinizi düşünün. Karşılaşacağınız kişilerin size yabancı olduğu düşüncesi yoldaki bilinmezlikler kaygıyla birlikte tiksinme duygularına da neden olur. biliriz ki baş edemediğimiz bir kaygı varsa zorlandığımız yerde istifra edebiliriz. Yolculuğa cıkmadan evvel önlem olarak siyah bir poşet, bilinmezliği sindirebilecek sakız ve atıştırmalıklar, ya da korkuyu sarmalayacağımız yumuşacık battaniye de ..bir kaç saatlik kısa bir yolculuk bile olsa çocukluktan bu yana güvenlik sağlayan geçiş nesneleri kaygılarımıza karşı güvenli alan sağlar. Yolculugun sonlarina doğru gideceğimiz yerle orda yaşayan insanlarla ilgili zihnimiz malumatlar edinmeye başlar. Muavinin yolcuların konuşma ve tutumları yüz ifadeleri molalarda edilen kısa sohbetler yenen kültürel yemekler varacagimiz yere dair güven hissetmemizi de sağlar. Bedensel ve ruhsal rahatlama ile mide bulantıları da geçer..Korku ve kaygı yerini umuda coşkuýa bırakır.Yolda ilerledikçe zamanla öngörülerimizin yargilarimizin önündeki içgörünün daha güçlü olduğunu farkedebiliriz
Korku ve Umut arasında sağlıklı geçişler yaşamak aynı seviyede dengede olmak şimdi ve burada ne olacağına dair iç görü geliştirmeyi de bereberinde getirir. Gecmişten geleceğe şimdiyle bağlanan köprünün bu iki ayağında aynı anda hem korku hem ümit hissedemeyiz. Korku ve umut ortasında anı deneyimledikce ruhsal ihtiyaçlarımıza karşı içgörümuz gelişir. Koşulsuz bir kabulle sevildiğimiz korunduğumuz bakım aldığımız benliğimizin temellerinin atıldığı erken dönem ilişkilerinde dış dünyaya karşı içgörü oluşur zihnimizde .
İçgörü tohumu annenin veya bakım verenin psikolojik saglamlığı ve esnekliğini cocukla kurduğu ilişki ile filizlenir. Annenin savunmasız ve yaşama tutunan küçük bebeğinin başına gelebilecek her olumsuzluk karşısındaki umudu, heyecanı , kaygısını ruhsal esneklik ve saglamlığıyla deneyimleyebilmesi bebeğin kendi hayat yolculuğunda içgörü network ağından beslenmesini sağlar. Hayat yolculuğunun belirsizlikleri hakkında iç görü sahibi olmak zorlukları unutmak duyguları görmezden gelmek ,inkar etmek geleceğe dair hiç kaygilanmamak, üzülmemek ,korkmamak değildir.
Bakım verenden çocuga aktarılan iç görü Network ağında kosulsuz kabul ile gelecekte psikolojik katılık yerine esneyebilme zorluklarla başedebilme iyi oluşa manevra alabilme vardır. Birey yetişkinlik döneminde aynı temel duygularını bütünlükle farketmeyi kabul etmeyi dolayısıyla karşısındakiyle empati geliştirmeyi saglar.
Daniel Siggel "Evet Beyinli Çocuk kitabinda" dört yaşlarındaki Alice in anne babasının. taşınma kararıni açixkladiklarinda verdiği tepkiden bahseder. Alice arkadaşlarından okulundan yakinlarindan ayrılacağı için uzunca ağlar .Anne babası duygularını kapsayıcı şekilde sorgulamadan yatistirmaya çalismadan aglamasi bitene kadar yanında bulunmuştur.Alice anne babasının ilişkisiyle deneyimlediği içgörü çekirdeğinı kapsanan duygulariyla ayrılıgin acısında filizlendirerek şöyle dile getirir ' Beyinler önemlidir. Üzgün kızgın mutlu gibi pek çok duyguya sahiptirler.Ben duyguları bir sürü yanıp sönen lambalara benzetirim.. Mutluyken ışık rahatsız etmez.Fakat aynı anda bir çok yerden işik geldiğinde kafam karişir korkarım. Şu anda bu şekilde hissediyorum Tasinacagimiz için üzgünüm ve korkuyorum ama biraz da heyecanlıyım..
Alice yaşadıklarina,üzüntü yas ve kaygı duygularina kendi iç dünyasındaki yolculuğunu hep ayni yerden izleyen anne baba güneşinden aldığı güvenlik işaretlerini zihninde kodladi. Alice bu kelimelerin duygu etiketlerini kelime dagarciginı Anne babasının " Sorunu halletmek icin sıkıntının adını koy" formülüyle deneyimlerine karşı esnek ve sakin kalabilmeyi duygu ve davranışlarini regüle etmeyi deneyimledi. Artık yaşadığı her deneyimle zihninin duygusal bütünlüğünü hem deneyimleyen hem de izleyen rolüyle hayat boyu korumaya hazır..
Anne babalar olarak hayat yolculugunda karşılaştigimiz zorluklar ve olumsuz deneyimler sanki ceza yemiş gibi hissettirebilir. Duygusal ve entellektüel içgörümüzü bırakıp pişmanlık ve umutsuzluk içinde bırakırsak hayatı bahis oynanan at yarışı gibi algılarız.. Hayat yolu bizim için bir yarış değilse eğer hayatımizi dünya aracımızın penceresinden izledigimiz doğru yerde mola verdigimiz bizim için iyi olanları seçebilecegimiz zayıflık ve zorluklari kabul edip yetebildiklerimize odaklandığımiz keyifli bir yolculuk yapabiliriz. Zamanın kendi içgörünüzle ilerleyebilmesi için duygusal ve düşünsel karmaşıklığı keşke ve tuhlerinizden ayırararak giderebilirisiniz.Gecenin karanlığında hayatınızın zorluklarinda yolunuzu kaybettiginizde size yol gösterecek güneşi yani hakikatinizi yansitan ay ışığına ve hemen yanınızdaki yeryüzü yildizlariniza bakacak kadar zaman ayırın
Hayatınızın akışını bozan aynı anda yanıp sönen değişik renklerde ışıkların dikkatinizi dağıttığını ve sizi kaygılandırdığını hissediyorsanız umutsuzluğa gerek yok! korkularınızla yüzleşmekten korkmayın derin bir nefes alın sadece zamanınızı yavaşlatarak hayatınıza teropotik kuş uçumu ile seyredin yardım istemekten ufak da olsa değişimden çekinmeyin.....
Aile Danışmanı Oyun Terapisti
