''Bir oyun daha, lütfen!''
'' Anne, biraz daha oynayayım!''
Bu cümleler ne kadar tanıdık, değil mi? Teknolojinin hayatımıza girmesiyle, çocuklar ekran başında vakit geçirmeyi çok seviyorlar. Oyun oynamak, çocukların gelişimine katkı sağlar, ama abartıldığında bu sağlıklı eğlenceden, bağımlılığa dönüşebilir. Peki sınırı nerede koymalıyız?
Ekran bağımlılığı, çocuğun yalnızca oyun saatlerinin uzamasıyla değil, aynı zamanda yemek yemeyi unutarak, ders çalışmayı ihmal ederek kendini gösterir. Fiziksel ve ruhsal sağlık, sosyal ilişkiler zarar görür. Bu noktada, ebeveyn olarak çocuğa sınır koymak, bazen sevgiden çok zor bir karar olabilir. Ancak ona olan sevginiz, doğru yolu bulmasına yardımcı olmak için net sınırlar koymayı gerektirir. Oyun süresiyle ilgili kararlar almak, çocuğunuza başka aktiviteler sunmak ve birlikte vakit geçirmek, oyun bağımlılığının önüne geçebilir. Onlara sadece ekran değil, gerçek dünyayı da sunmamız gerekir. Birlikte oyun oynamak, dışarıda vakit geçirmek ve sağlıklı ilişkiler kurmak, çocukların sanal dünyadan sıyrılmasına yardımcı olacaktır.
Sonuçta, çocuğa sağlıklı bir denge sunmak, onun sadece oyun oynamasına değil, aynı zamanda sosyal ve duygusal beceriler kazanmasına da katkı sağlar. Teknolojiye karşı sevgiyle koyduğumuz sınırlar, onun geleceğini şekillendirebilir.
