Mezoterapi, ilk kez 1952 yılında Fransız doktor Pistor tarafından tanıtılan, çeşitli kozmetik ve kozmetik olmayan endikasyonları olan modern bir tedavidir. Amaç, fibroblast aktivitesini ve kollajenogenezi uyarmak, ayrıca yaşlanma sürecinde meydana gelen elastin dejenerasyonunu ve sürekli transepidermal su kaybını tersine çevirmektir.
Çok sayıda endikasyon için çeşitli mezoterapi protokollerinin geliştirilmesi, kümülatif güvenlik değerlendirmesini zorlaştırmaktadır ve bu noktaya kadar mezoterapi ile ilgili risk değerlendirmesi için daha büyük kohort çalışmaları yapılmamış olması da güvenli mezoterapi uygulamaları açısından bir risk oluşturmaktadır.
Gelişebilecek herhangi bir yan etki riskini en aza indirmek için, mezoterapi prosedürünün her endikasyon için standardizasyonu gereklidir. Tedavi koşullarını optimize etmek için mesleki eğitim, yeterli bilimsel altyapı ve temel hijyen standartlarına uyulması garanti edilmelidir. Ayrıca, sadece hekimleri olası yasal komplikasyonlardan korumak için değil, aynı zamanda hastayı tedavinin yarar ve risklerini daha iyi anlaması konusunda eğitmek amaçlı tedaviye başlamadan önce bilgilendirilmiş bir onam alınması gereklidir.