Anneme ve babama karşı uzun süredir hissettiğim bir öfke vardı. Gözde ile aralıklı olarak bir yıldan fazla süre görüştük. Zaman zaman ağır geldi bana bu görüşmeler, bırakmak istedim ama sanki bir şey beni oraya hep götürdü. İlk görüşmelerimizden birinde bana sana adınla hitap etmek isterim, sen de bana öyle hitap edersen çok memnun olurum dedi. Belki yaşlarımız yakın diyeydi belki bundan dolayı değildi bilmiyorum ama onunla bağ kurmamda büyük etkisi olmuştu bunun. Yanında hep rahat hissettim. Çok ağladım, çok güldüm, çok fazla eski anı hatırladım. Haklı hissettim, haksız hissettim… Annemle babama olan duygularım bana artık iyi hissettiriyor. Sanki takılıp kaldığım bir dönem vardı yıllar gibi gelen, hep yerimde saydığım, artık devam ediyorum. Görüşmelerimizi sonlandırdık, vedalaştık. Biliyorum ne zaman ihtiyaç hissetsem oradalar, bu güven veriyor. Asistan İlçim Hanım da her zaman içtenlikle yaklaştı, onunla da küçük sohbetlerimiz çok keyifliydi. Benim için dönüm noktasıdır o ofise gitmem. Her şey için teşekkür ederim Gözde.